De naam van Pierre van Hooijdonk zal bij iedere Steenbergse voetballiefhebber en ver daarbuiten wel als heel bekend overkomen.

Pierre is, voordat hij in het betaald voetbal terecht kwam, in de jaren 70 lid geweest van V.V. ''Steenbergen'' en werd in die periode o.a. een keer kampioen met ons 1e elftal onder leiding van trainer Rob Hellendoorn.

Daarnaast is Pierre tot op de dag van vandaag regelmatig te zien op T.V. als voetbal analyticus. Maar naast Pierre zijn er nog enkele Steenbergenaren die lid zijn geweest van V.V. ''Steenbergen'' en al op jonge leeftijd zijn overgestapt naar het betaald voetbal in Nederland.

Matthé van Kelle en Rinie Plasmans zijn namen van spelers die bij onze huidige generatie voetballers waarschijnlijk minder bekend zijn maar via v.v. Steenbergen later hun sporen hebben verdiend in het betaald voetbal in Nederland.

Onderstaand een kort overzicht van de voetbalcarrière van beide spelers. 

Matthé van Kelle en Rinie Plasmans

Matthé van Kelle (03-12-1953) kwam al op zijn 15e vast terecht bij het 1e van V.V. "Steenbergen", nadat hij op 14-jarige leeftijd al debuteerde tegen Dosko, ook toen uitkomend in de 3e klasse. Dit ging niet onopgemerkt voorbij en hij vertrok op 19-jarige leeftijd als semi-prof naar NAC Breda.

Met hem in het doel beleefde Steenbergen zijn gloriedagen. Hij heeft ook het record van minste tegendoelpunten in 1 seizoen op zijn naam staan. In het seizoen 73/74 werd hij maar 15 maal gepasseerd. Even voor de vergelijking, Steenbergen heeft er nu halverwege het seizoen al meer goals tegen, terwijl het toch niet bepaald slecht gaat. Zijn laatste wedstrijd was een beslissingswedstrijd tegen Sprundel om het kampioenschap van de 4e klasse. In Roosendaal ging deze wedstrijd helaas verloren met 2-3 onder het toeziend oog van maar liefst 2500 toeschouwers. In 2004 was er tussen beide teams een jubileumwedstrijd en ditmaal werd er wel gewonnen, alleen niet met zoveel toeschouwers.

Zijn goede spel bij V.V. "Steenbergen" was niet onopgemerkt gebleven. Matthé vertrok naar NAC Breda waar hij van 1974 tot 1984 met enige regelmaat het doel verdedigde. Dit deed hij zeker ook in de tijd dat het 'avondje NAC' nog echt berucht was. Door de nieuwe lichtmasten ging men op zaterdagavond spelen. Een voorbeeld van een uit de hand gelopen 'avondje NAC' was het welbekende Asbak-incident tegen Feyenoord. Matthé stond die beruchte avond in het doel, toen bij een 1-1 stand de wedstrijd gestaakt werd.

Hij maakte niet de minste namen mee bij NAC. Bob Maaskant, de vader van RBC-trainer Robert, Jo Jansen, Henk Wullems en Hans Dorjee, later nog trainer van Feyenoord en als assistent bij PSV winnaar van de Europa Cup 1. Ook in het veld waren er enkele beroemde medespelers, zoals bijvoorbeeld Ton Lokhoff. Voor hem bekende spelers ook, want in het seizoen 1979/1980 keepte hij namens NAC Breda tegen Excelsior. Rien Plasmans speelde toen bij de Rotterdammers. Ook hij kwam voor zijn periode in de eredivisie uit voor V.V. "Steenbergen".

Aan zijn periode bij NAC Breda kwam een einde door een hernia. Toch kwam hij na deze blessure terug op het hoogste niveau en wel bij Excelsior. Hier speelde hij bijna een jaar alvorens hij al op zeer jonge leeftijd trainer werd. Hij begon bij de jeugd van Halsteren, waar hij in 5 jaar liefst 4 keer kampioen werd. Hierna had hij vv De 'Schutters' onder zijn hoede (4e klasse). Hij ging na 2 jaar hogerop bij Alliance in Roosendaal. De 3e-klasser werd 3 jaar gecoacht door Matthé, waarna het een beetje over was.

Plasmans werd als jeugdspeler van Feyenoord geselecteerd voor de Nederlandse UEFA-jeugd (spelers tussen de 16 en 18 jaar). Op 17 november 1975 debuteerde hij in de Eredivisie tegen Excelsior, als vervanger van de geschorste Jørgen Kristensen. In de met 4-1 gewonnen wedstrijd scoorde Plasmans de 1-0. Hij maakte van 1974 tot 1977 deel uit van de selectie van Feyenoord, maar kwam behalve deze ene wedstrijd niet tot spelen. In seizoen 1977/78 werd Plasmans verhuurd aan FC Den Bosch, dat uitkwam in de Eerste divisie. In 1978 werd hij overgenomen door Excelsior, dat een jaar later kampioen werd van de Eerste divisie en promoveerde.

De meest gedenkwaardige wedstrijd voor Plasmans in het shirt van Excelsior vond plaats op 2 maart 1980, toen Feyenoord in het eigen Stadion Feijenoord met 4-0 verslagen werd. Plasmans was de uitblinker die één doelpunt voorbereidde en zelf de 4-0 binnenschoot.[1] Excelsior eindigde dat seizoen als negende in de Eredivisie. Plasmans kwam nog twee seizoenen uit voor Excelsior en werd in 1982 aan FC Twente verkocht.

Bij Twente speelde Plasmans een redelijk eerste seizoen met vijf doelpunten in 26 wedstrijden. De ploeg degradeerde echter naar de Eerste divisie. In zijn tweede seizoen scheurde hij zijn kruisbanden en was hij langdurig uitgeschakeld. In 1984 beëindigde hij zijn carrière.